Σήμερα γιορτάζεις και μαζί με σένα γιορτάζουμε όλοι μας, κανείς δεν μένει έξω.
Τι περίεργο όμως;
Γιορτάζουμε το θάνατό σου, γιορτάζουμε τη φυγή σου απ' αυτή τη ζωή. Ανέβηκες πιο ψηλά, πήγες στους ουρανούς πλάτυνε η ματιά σου και από εκεί μας βλέπεις όλους
Βλέπεις τους καλούς, τους κακούς, τους πονεμένους, τους κατατρεγμένους ...μας βλέπεις όλους. Μας νοιάζεσαι! Το νοιώθουμε...το καταλαβαίνουμε... κάποιες φορές περισσότερο, άλλωστε εσύ μας δίνεις αυτή τη γνώση.
Παναγιά μου στη χαρά μου, Παναγιά μου και στη λύπη μου, Παναγιά μου στον πόνο μου, Παναγιά μου στο δρόμο μου, Παναγιά μου, Παναγιά μου... παντού!
Δεν ξέρω για το Παναγιά, ξέρω όμως για το... μου!
Αυτό το "μου" είναι...το δικό μου, τους καθενός μας...όλων μας. Αυτό το "μου" δεν μας το παίρνει κανείς είναι δικό μας, εσύ μας το έδωσες Παναγιά μου.
Πόσα ξωκλήσια σε τιμούν, πόσες εκκλησιές σε δοξάζουν, πόσες ψυχές σε ανυμνούν!
Πες μου αν είδες άλλη φορά τόση αγάπη, τέτοια ΑΓΑΠΗ, το καταλαβαίνεις όπως κι΄εμείς το καταλαβαίνουμε και η αγάπη μας είναι μοναδική.
Μοναδικά σ΄αγάπησαν οι άγιοι Παναγιά μου, μοναδικά ψάλουν οι ψάλτες μας τους ύμνους τους γραμμένους απ' αγάπη για σένα, μοναδικά σε επικαλείται κάθε ανθρώπινη ψυχή γιατί είσαι η μοναδική μας Μάννα.
Είσαι η Μάννα του παιδιού, μα και του μεγάλου η Μάννα, του νέου η παρηγοριά, το στήριγμα του γέρου. Μάννα, μάννα, μάννα όπως και να το πεις, όπως και να το γράψεις σ' εσένα καταλήγουν όλα.
Χρόνια σου πολλά, Παναγιά μου.
χ.