Είναι προσχηματικοί οι λόγοι της αχρήματης κοινωνίας όταν προσπαθεί να επιβληθεί σε χώρες όπως ( Ελλάδα, Σουηδία, Γαλλία, Ιταλία, Ισραήλ...) εκμεταλλευόμενη την ιδιαιτερότητα κάθε χώρας.
Μου αφαιρεί το δικαίωμα να ορίζω όπως και όπου επιθυμώ τα χρήματά μου που είναι ιδρώτας των κόπων μιας ζωής.
Με αφήνει εκτεθειμένο σε κάθε ηλεκτρονική υποκλοπή.
Συγκεντρώνει στοιχεία των καταναλωτικών συνηθειών μου χωρίς εγώ να το επιθυμώ.
Με ταυτοποιεί με μια κάρτα και ένα επιπλέον αριθμό κλειδί.
Στερούμαι του δημοκρατικού δικαιώματός μου του συναλλάσεσθαι ελεύθερα επιβάλλοντάς μου μια κάρτα που δεν θα μπορώ να αγοράσω ή να πωλήσω εάν δεν την έχω.
Και τελικά μου επιβάλλεται κυριολεκτικά χωρίς την θέλησή μου ν' αλλάξω τρόπο ζωής, τρόπο συναλλαγής, τρόπο καταναλωτικής συμπεριφοράς εξυπηρετώντας στο τέλος ΠΟΙΌΝ; Πάντως όχι τον Ελληνα πολίτη.
Τέλος αυτών δεν έχω λόγο καν να σκέπτομαι ότι η αχρήματη κοινωνία θα λύσει το πρόβλημα της φοροδιαφυγής. Θεωρώ ότι ένας επιπλέον χαλκάς θα μπει στο σώμα μου και αυτός θα είναι στο λαιμό...για να με πνίξει!
Αισθάνομαι ότι θα είμαι ταπεινωμένος, υποδουλωμένος, κλεισμένος σε μια ηλεκτρονική φυλακή και πρέπει, το οφείλω στον εαυτό μου, αλλά και στα παιδιά μου ν' αντιδράσω, να πω ένα μεγάλο ΟΧΙ σ' αυτή τη σκοτεινή σπηλιά που προσπαθούν οι εγχώριες αλλά και οι αλλότριες δυνάμεις να σκλαβώσουν την αδούλωτη Ελληνική ψυχή.
Απέδειξαν οι Έλληνες, στη μακροχρόνια ιστορία τους, ότι οι τριακόσιοι του Λεωνίδα ήταν...πολλοί απέναντι στις ορδές των βαρβάρων.
Μπορεί να πέθαναν έως ενός, αλλά το πνεύμα τους δεν πέθανε, το αίμα τους τρέχει στο αίμα το δικό μας και συν Θεω...