« Οι θείοι λόγοι του Σωτήρος, όταν του ανήγγειλαν ότι εζήτησαν να Τον δουν Έλληνες, νυν εδοξάσθη ο υιός του ανθρώπου, είχαν βαθείαν έννοιαν. Ήσαν λόγοι προφητικοί, πρόβλεψις των μελλόντων.
Οι εκεί εμφανισθέντες Έλληνες ήσαν οι αντιπρόσωποι όλου του Ελληνικού Έθνους.
Εις την παρουσίαν τους ο Θεάνθρωπος Ιησούς διέκρινε το Έθνος εκείνον, εις το οποίον έμελλε να παραδώσει την Ιεράν παρακαταθήκην διά να την διαφυλάξει χάριν της ανθρωπότητος . . . και αναγνώρισεν το Έθνος ως οφθαλμόν εις το σώμα της ανθρωπότητος και από αυτήν την θέσιν το εκάλεσεν να εργασθή διά την αναγέννησίν της »
Σελ. 12-13: « Ο Έλλην είναι πλασμένος φιλόσοφος, είναι και πλασμένος Χριστιανός, είναι πλασμένος να γνωρίσει την αλήθειαν και διαδίδει αυτήν εις τα άλλα Έθνη.
Ναι, ο Έλλην εγεννήθη κατά την Θείαν Πρόνοιαν διδάσκαλος της ανθρωπότητος. Τούτον το έργον είναι η πνευματική κληρονομιά του, τούτη είναι η αποστολή του, τούτον είναι το ξεχωριστόν κάλεσμά του μεταξύ των εθνών ».
( Αγίου Νεκταρίου: «Περί της Ελληνικής Φιλοσοφίας ως προπαιδείας εις τον Χριστιανισμόν», σελ. 15 & «Γνώθι Σαυτόν» )