«Να κρατάς γερά τα πηδάλια της ζωής. Να κυβερνάς τα μάτια σου, για να μην πέσει κάποτε πάνω σου ορμητικό το κύμα της επιθυμίας από τα μάτια. Να κυβερνάς τη γλώσσα, την ακοή, για να μην δεχθείς κάτι το βλαβερό, για να μην πεις κάτι απ' αυτά που απαγορεύονται. Να μη σε αναποδογυρίσει η ζάλη απ' το θυμό, να μη σε κατακλύσουν οι αιφνίδιοι φόβοι, ούτε να σε καταποντίσει βαριά λύπη. Κύματα είναι τα πάθη.
Όταν κρατάς ψηλότερα τον εαυτό σου, θα είσαι καλός κυβερνήτης της ζωής.
Εάν δε το καθένα απ' αυτά δεν τον διακυβερνάς με εμπιστοσύνη και σταθερότητα, με το να περιφέρεσαι, σαν κάποιο ανερμάτιστο πλοίο, απ' αυτά που συμβαίνουν κάθε φορά, θα εξαφανιστείς στο πέλαγος της αμαρτίας»...
(Μ. Βασίλειος)