- Παλαιότερα πριν από είκοσι χρόνια,εύρισκε κανείς ακόμη την απλότητα απλωμένη στο περιβόλι της Παναγίας,και εκείνο το άρωμα της απλότητος των Πατέρων μάζευε τους ευλαβείς ανθρώπους,που μιμούνταν τις μέλισσες,και τους έτρεφε,και αυτοί μετέφεραν και στους άλλους από την πενυματκή αυτή ευλογία,για να ωφεληθούν.
Από όπου δηλαδή και αν περνούσες,θα άκουγες να διηγούνται θαύματα και ουράνια γεγονότα,πολύ απλά,γιατί τα θεωρούσαν πολύ φυσιολογικά οι Πατέρες. -Ζώντας λοιπόν σ΄αυτή την πνευματική ατμόσφαιρα της Χάριτος,ποτέ δεν περνούσε λογισμός αμφιβολίας για όσα άκουγες,γιατί και ο ίδιος κάτι θα έβλεπες από αυτά.
Αλλά ούτε και περνούσε λογισμός,για να σημειώσης ή να κρατήσης στη μνήμη σου τα θεία εκείνα γεγονότα για τους μεταγενέστερους,γιατί νόμιζες ότι θα συνεχισθή εκείνη η Πατερική κατάσταση.Που να ήξερες ότι μετά από λίγα χρόνια ο περισσότερος κόσμος θα παραμορφωθή από την πολλή μόρφωση-επειδή διδάσκεται με το πνεύμα της αθεϊας και όχι με το πνεύμα του Θεού,για να αγιάση και την εξωτερκή μόρφωση- και η απιστία θα φθάση σε τέτοιο σημείο,που να θεωρούνται τα θαύματα για παραμύθια της παλαιάς εποχής;
Φυσικά,όταν είναι ο γιατρός άθεος,όσες εξετάσεις και εάν κάνει σε έναν ΄Αγιο με τα επιστημονικά μέσα (ακτίνες κ.λ.π), δεν θα μπορέση να διακρίνη την Χάρη του Θεού.Ενώ,αν έχη αγιότητα και ο ίδιος,θα ιδή την θεία Χάρη να ακτινοβολή. { Απόσπασμα από το βιβλίο του Γέροντος Παϊσίου "ΑΓΙΟΡΕΙΤΑΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΑ " } .-