«Πάτερ όταν προετοιμάζομαι ψυχολογικά για κάτι άσχημο και είμαι έτοιμος να δεχθώ το χειρότερο, συνήθως αυτό το άσχημο που περιμένω δεν έρχεται ποτέ...
Αναρωτιέμαι, όταν αποδέχεσαι σε πνευματικό επίπεδο τον πειρασμό, στο τέλος αποσύρεται; Μήπως κάνουν το ίδιο μερικοί πνευματικοί όσον αφορά τα δύσκολα γεγονότα που περιμένουμε ώστε να μην πάθουμε τίποτε;
Μήπως αυτό που χρειαζόμαστε πρώτα και πάνω από όλα είναι το θάρρος;»
Ο πάτερ έσκυψε το κεφάλι και χαμογέλασε όπως ποτέ άλλοτε...
«Το θάρρος βοηθάει πάρα πολύ αλλά κυρίως η ταπεινότητα... Όταν "νικάς" έναν πειρασμό σε πνευματικό επίπεδο δηλ. τον αποδέχεσαι και δεν γκρινιάζεις, ο Θεός βλέπει ότι δεν υπάρχει πλέον πνευματικό όφελος να τον υφίστασαι...και τον άρει...»
μ.μ