Πριν από τους αισχρούς λογισμούς προηγούνται οι σεμνοί και από τους φιλάργυρους οι φαινομενικά σπλαχνικοί και ελεήμονες, που υπόσχονται τη διόρθωση των μνησίκακων, η οποία κινεί τα αίτια της λύπης.
Από τους κενοδόξους και υπερήφανους προηγούνται αυτοί που υπόσχονται την τελειότητα της αρετής.
Γενικά από όλους τους πονηρούς λογισμούς προηγούνται εκείνοι που φαίνονται εξαίρετοι, παραπλανώντας με την εικόνα του καλού, που είναι επιθυμητό, εκείνους που δεν έχουν πείρα της απάτης αυτού του είδους, στην συνέχεια όμως τους παραδίδουν στους αντίθετους νικημένους, σε κατάσταση που μόλις μπορούν να διορθώσουν κάπως την απάτη ή και καθόλου.
π.β