Ο μεγάλος Ρώσσος διανοητής Νικόλαος Μπερδιάγιεφ δήλωσε στην γνωστή γαλλική εφημερίδα Le Monde το 1947 ότι ο Διαφωτισμός στην Ευρωπαϊκή Ηπειρο αλλά και στην παγκόσμια κοινωνική διαδικασία έφθασε στα όρια του και αποδόμησε ο ίδιος τον εαυτό του αποδεικνύοντας την ανεπάρκειά του και την αδυναμία του να νοηματοδοτήσει τον ανθρώπινο βίο και να ερμηνεύσει το μυστήριο της ζωής στο εφιαλτικό Ολοκαύτωμα εκατομμυρίων ανθρωπίνων υπάρξεων από την ναζιστική θηριωδία των οπαδών του υπερανθρώπου καθώς και στις εκατόμβες των θυμάτων της δικτατορίας του δήθεν προλεταριάτου στα εφιαλτικά γκουλάγκς και στα ψυχιατρεία του αιμοσταγούς σταλινισμού.
Αποτέλεσμα της ανειπώτου φρίκης και της ειδεχθεστάτης κακουργίας κατά της ιδίας της ζωής των δύο αυτών εκ πρώτης όψεως αντιθετικών συστημάτων του ναζισμού και του σταλινισμού υπήρξε η απόπειρα επανορθρώσεως του ανθρωπίνου προσώπου και της ιδίας της ζωής τόσον με την ίδρυση του ΟΗΕ όσον και με την περιώνυμον περεστρόϊκα και την σημειολογίαν της κατεδαφίσεως του τείχους του αίσχους στο Ανατολικό Βερολίνο του λεγομένου υπαρκτού σοσιαλισμού.
Ετεροχρονισμένα λοιπόν όπως πάντοτε συμβαίνει στον τόπο μας τον δήθεν διαφωτισμό που διϊστορικά απέτυχε και συνετρίβη κάτω από το βάρος του αγνωστικισμού του και της αποϊεροποιήσεως του ανθρωπίνου βίου και του ανθρωπίνου προσώπου του έχουν εναγκαλισθή «περιπαθώς» τα κόμματα της λεγομένης αριστεράς ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, ΔΗΜΑΡ και ΚΚΕ που επαίρονται ως «ριζοσπαστικά» κόμματα με το ιδεολόγημα της κοπής των ριζών που αναφέρονται στο ιερό τρίπτυχο οικογένεια, πατρίδα, θρησκεία.
Πυροβολούν τις ανωτέρω λέξεις με υπερβάλλουσα θρασύτητα και δεν διδάσκονται από την ιστορική πορεία των άλλων λαών που βάδισαν το ίδιο σαπρό και σκωληκόβρωτο μονοπάτι.
Είναι δε ενδεικτικό ότι ενώ ο υπαρκτός σοσιαλισμός κατέρρευσε ως χάρτινος πύργος από τα ίδια ακριβώς ιδεολογήματα οι εντόπιοι διατάκτες του, συνεχίζουν απτόητοι να κυμματίζουν τα ιδεοληπτικά φλάμπουρα της ανερμάτιστης, ασύνετης, σκοτεινής και απάνθρωπης ιστορικής πορείας του δήθεν διαφωτισμού.
Στην έννοια της πατρίδος αντιπαραθέτουν αφελώς στην καλυτέρα περίπτωση γιατί δυστυχώς υπάρχει και η εντεταλμένη από διεθνιστικά σιωνιστικά γνωστά κέντρα υπηρεσία τον διεθνισμό, την δήθεν πολυπολιτισμικότητα και την καταδολίευση της εννοίας του Έθνους και του Γένους, στην έννοια της οικογένειας αντιπαραθέτουν την θεσμοποίηση κάθε ψυχοπαθολογικής εκτροπής και ανατροπής της ανθρωπίνης φυσιολογίας και οντολογίας καθώς και την μετατροπή του ανθρωπίνου προσώπου σε χρηστικό αντικείμενο όπως λ.χ. με το γνωστό σύμφωνο συμβίωσης και τέλος στην έννοια της πενυματικής αναγωγής και της θεϊστικής προοπτικής του ανθρωπίνου προσώπου τον αγνωστικισμό, την δήθεν ουδετερόθρησκη πολιτεία που στην περίπτωση της χώρας μας, εξισούται με τον απηνή διωγμό της Εκκλησίας και της ουσίας του Γένους και τον συμπνιγμό στην επιδερμικότητα και στην θεοποίηση του ασυνείδητου, άλογου και κτιστού κόσμου κηρύσσοντας τον δήθεν εκμηδενισμό του ανθρωπίνου όντος και τον παραλογισμό μέσα σε μία πληθωρική Δημιουργία που προϋποθέτει σκέψι, αρμονία τελονομία και υπερμαθηματική ακρίβεια.
Το πλέον τραγικό είναι ότι οι παραπάνω κομματικοί σχηματισμοί δεν διδάχθηκαν τίποτα από την τραγική ιστορία των ομοϊδεατών τους και ενώ δακρύβρεκτα καταγγέλουν την παραβατικότητα και την καταδολίευση ανθρώπου από άνθρωπο συνδράμουν πάση δυνάμει την καπιταλιστική χυδαιότητα αρνούμενοι την αιωνιότητα της ψυχής του ανθρώπου με προφανές αποτέλεσμα το κτίσιμο ενός κόσμου χωρίς μεταφυσική αναγωγή, χωρίς πνευματικότητα, με το επιφαινόμενο της δήθεν κοινωνικής ηθικής, η οποία γκρεμίζεται από την άρνηση της ανθρώπινης οντολογίας.
Το μείζον υπαρξιακό ερώτημα εφ' όσον πρόκειται να πεθάνω και να εκμηδενισθώ γιατί να είμαι δίκαιος και ηθικός; γιατί να μην είμαι αρπακτικό; γιατί να δέχομαι ηθικές επιταγές αφού όλα όσα με συγκροτούν δεν είναι παρά μόνο εκροές κυττάρων και συναρμογή φυσικών στοιχείων; αποτελεί τον ακατάλυτο βράχο στον οποίον συντρίβονται τα «ηθικά» ιδεολογήματα της λεγομένης αριστεράς όπως και ιστορικά αποδείχθηκε και χρειάστηκαν οι μυστικές αστυνομίες, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα γκουλάγκς για να επιβάλουν την κομματική καθαρότητα και την κομματική γραμμή στους οπορτσουνιστές και τους αμφισβητίες.
Ο χωρισμός Εκκλησίας και Έθνους γιατί Εκκλησίας και Κράτους έχει ήδη συντελεστεί με τους διακριτούς ρόλους του Συντάγματος 1975 που «ευαγγελίζονται» οι ανωτέρω κομματικοί σχηματισμοί ισοδυναμεί με τον απηνή διωγμό της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας και την απόπειρα κοινωνικής και εθνικής περιθωριοποιήσεώς της.
Για να «χρυσώσουν» το χάπι στον ευσεβή Ελληνικό λαό που στο συγκεκριμμένο θέμα ασφαλώς και δεν τον εκφράζουν χρησιμοποιούν ψεύδη και ανακρίβειες όπως η δήθεν «αμύθητη» εκκλησιαστική περιουσία η η δήθεν «χαριστική» μισθοδοσία του Ορθοδόξου Κλήρου αποκρύποντες μεθοδικά το αυταπόδεικτο γεγονός ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία της Ελλάδος από το έτος της απελευθερώσεως 1833 μέχρι σήμερα καταληστεύθηκε από την Ελληνική Πολιτεία με την αρπαγή και δήμευση του 96% της Εκκλησιαστικής περιουσίας και ότι η Εκκλησιαστική περιουσία των 412 Μονών που εδημεύθη το 1833 θα δημιουργούσε Εκκλησιαστικό Ταμείο για την οικονομική ενίσχυση της Ορθοδόξου Εκκλησίας και ότι η υποχρέωση της μισθοδοσίας του Ορθοδόξου Κλήρου επαναβεβαιώθηκε με την υπογραφή της γνωστής σύμβασης του 1952 και ότι η απόπειρα αρπαγής της εναπομεινάσης μοναστηριακής περιουσίας από το Νόμο 1700/1987 (Τρίτση) συνετρίβη με τις γνωστές δύο αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Και είναι τόση η μανία, η εμπάθεια και το σατανικό μίσος κατά της μητρός του Γένους Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας ένεκεν της οποίας δεν αποτελούμε σήμερα το υπόλοιπο της Ευρωπαϊκής Τουρκίας ώστε φθάνουν στο σημείο αυτοί οι δήθεν «ουδετερόθρησκοι» να επιδιώκουν με κάθε μέσο την ισλαμοποίηση της μαρτυρικής μας πατρίδος που κάθε σπιθαμή γης είναι ποτισμένο με το άσπιλο αίμα των χιλιάδων νοεμαρτύρων μας, έχοντας σαν στρατηγική την εφευρεθείσα από τον Τουρκοαιγύπτιο Ιμπραήμ Πασά μεθοδεία του εξανδραποδισμού του Ελληνικού Έθνους με την δημογραφική και εθνοτική αλλοίωση μέσα από τον εναγκαλισμό και την προστασία της λαθρομετανάστευσης, με στόχο και σκοπό να παύσει να υπάρχει Ελληνορθόδοξο Γένος και σε κάθε γειτονιά να «φυτρώσει» ο θρασύς μιναρές της ψευδοθρησκείας του Ισλάμ, του πραγματικού φονταμενταλισμού που αντιστρατεύεται τον μόνο αληθινό Τριαδικό Θεό και τον ενσαρκωθέντα Υιόν και Λόγον Του αληθή Μεσσία και Σωτήρα, τέλειον Θεόν και τέλειον άνθρωπον Ιησούν Χριστόν.
Βεβαίως όλοι οι παραπάνω σχεδιασμοί προσκρούουν στο εν ισχύι Σύνταγμα του οποίου η τυχόν αναθεώρησι μπορεί να αρχίση μέσα στο τρέχον έτος σύμφωνα με το άρθρο 110 του Συντάγματος αλλά που προϋποθέτει την ηυξημένη πλειοψηφία των 180 εδρών για την υλοποιησή της, την οποία δεν διαθέτουν οι «ριζοσπάσται» της δήθεν «Αριστεράς» και λέμε δήθεν Αριστεράς διότι όλο το ιδεολογικό τους οπλοστάσιο στα κοινωνικά θέματα είναι κατακρεουργημένο δάνειο από το Ευαγγελικό μήνυμα και τις Ευαγγελικές αρχές που τονίζουν εμφαντικά «ευκοπώτερον εστί κάμηλον δια τρυπήματος ραφίδος εισελθείν η πλούσιον εις την Βασιλείαν του Θεού εισελθείν» (Ματθ. ιθ 24), και «δυσκόλως οι τα χρήματα έχοντες εις την Βασιλείαν του Θεού εισελεύσονται» (Μαρ. ι 23) το οποίον όμως δάνειο το αποδυναμώνουν και το ευτελίζουν με τον αγνωστικισμό που απομειώνει και διαστρέφει την ουσία και τον δυναμισμό του διότι μετατρέπει ηθικά και πνευματικά τον ανθρώπινο βίο σε «βοσκηματώδη» και την ζωή σε ζούγκλα και επομένως αναποδράστως αφανίζουν την έννοια του δικαίου.
Να γιατί η Εκκλησία είναι η μόνη γνήσια αριστερά σε κάθε οικονομικής υφής θέμα με την πραγματική διάσταση του όρου. Τέλος όσον αφορά στον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ και την ΔΗΜΑΡ που αυτοπροβάλλονται ως Ευρωπαϊσταί θα πρέπει να τους υπενθυμίσει κάποιος το λεγόμενο Ευρωπαϊκό κεκτημένο και το δικαιϊκό σύστημα των κρατών δικαίου και όσον με αφορά με την πρώτη κίνηση οιουδήποτε για την καταδολίευση της συμβατικής υποχρεώσεως του Ελληνικού Κράτους προς την Ορθόδοξο Καθολική Εκκλησία της Ελλάδος δια την μισθοδοσία του Ιερού Κλήρου είναι ήδη έτοιμο το νομικό οπλοστάσιο και τα απαιτούμενα νομικά κείμενα δια την διεκδίκησι της Πειραϊκής χερσονήσου, που αποτελούσε περιουσιακό στοιχείο της Ιεράς Μονής Αγίου Σπυρίδωνος Πειραιώς που διελύθη παρανόμως από την Βαυαρική Αντιβασιλεία και που θα πρέπει να επιστραφή στην Ορθόδοξο Εκκλησία του Πειραιώς εφ' όσον ουδέποτε αποζημιώθηκε.
Το δεδικασμένο του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αν το θέλουν οι παραπάνω δήθεν προοδευτικές δυνάμεις θα μας δώσουν την λύση του προβλήματος και τότε να δούμε που θα κρυφτούν. Αυτά προς το παρόν...
Του Μητροπολίτου Πειραιώς κ. Σεραφείμ
πηγή
romfea