Εκοιμήθη ο Πνευματικός της Ιεράς Μονής Δαμάστας Ιερομόναχος π.Φώτιος Κερασιώτης
Εκοιμήθη σήμερα 30 Απριλίου, Μεγάλη Τρίτη στίς 4:00 τά ξημερώματα, στο Νοσοκομείο «Υγεία», όπου νοσηλευόταν ο Γέροντας και Πνευματικός της Ιεράς Μονής Δαμάστας Ιερομόναχος π. Φώτιος Κερασιώτης.
Στις 7:00 το πρωί με κατεύθυνση προς το Άγιο Όρος, όπου κατά την επιθυμία του Γέροντος θα γινόταν η ταφή, πέρασε η πομπή με την σορό του από την Ιερά Μονή Δαμάστας, όπου ανέμεναν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Νικόλαος, η Αδελφότητα της Ιεράς Μονής, ο κατά σάρκα αδελφός τού π. Φωτίου με στενούς συγγενείς του, καθώς και πολλά πνευματικά παιδιά του αειμνήστου π. Φωτίου από την Λαμία και την γύρω περιοχή για την τέλεση Τρισαγίου και τον τελευταίο χαιρετισμό.
Σε κλίμα συγκινήσεως και κατανύξεως όλοι μαζί έψαλαν το «Αιωνία η μνήμη» και ο Σεβασμιώτατος στην σύντομη προσφώνησή του αναφέρθηκε στην πνευματική αξία του Γέροντος και στην προσφορά του στο λαό του Θεού και ιδιαιτέρως στην Φθιώτιδα κατά τα 14 τελευταία χρόνια της ζωής του, όπου υπηρέτησε ως Εφημέριος και Πνευματικός της Μονής. Κλείνοντας ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας υπογράμμισε ότι ο μακαριστός γέροντας «υπήρξε συνεχιστής του Πνευματικού του πατρός Πορφυρίου και ηνάλωσε την ζωή του στο έργο της Ιεράς Εξομολογήσεως και στην στήριξη των εκζητούντων τον Κύριον συνανθρώπων του».
Μετά το Τρισάγιο, οι παρευρισκόμενοι ασπάστηκαν το τίμιο λείψανο του Γέροντος και συνόδευσαν την σορό ως την αυλή, απ΄όπου η πομπή ανεχώρησε για το Άγιο Όρος.
Η εξόδιος ακολουθία και η ταφή θα γίνει στο κελί του Αγίου Δημητρίου Κερασιάς του Αγίου Όρους σήμερα το απόγευμα.
Σύντομο βιογραφικό Γέροντος Φωτίου:
Ο κατά κόσμον Αντώνιος Σκάνδαλος, γεννήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 1933, στο Λημέρι Ευρυτανίας, από ευσεβείς γονείς, τον Σεραφείμ και την Σοφία.
Εγκύκλιο μόρφωση έλαβε στη γενέτειρά του και στο Περιστέρι Αττικής, όπου μετακόμισε εν τω μεταξύ η πολύτεκνη οικογένειά του. Εκεί άσκησε και κατηχητικό έργο στην ενορία του Αγίου Αντωνίου και εργαζόμενος φοίτησε σε νυκτερινό σχολείο. Σπούδασε Νομική και Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εισήλθε στο Δικαστικό Σώμα και υπηρέτησε ως ειρηνοδίκης και πάρεδρος πρωτοδίκης στη Χαλκίδα.
Πνευματική καθοδήγηση είχε διαδοχικώς από τον π. Παντελεήμονα Μπαρδάκο (μετέπειτα Μητροπολίτη Σάμου) και τον π. Άγγελο Νησιώτη.
Το 1966 σε ηλικία 33 ετών κατόπιν μαρτυρίας του τότε πνευματικού του ιερομονάχου Γαβριήλ Διονυσιάτου εκάρη μοναχός στην Ι. Μονή Πετράκη και χειροτονήθηκε διάκονος στις 21 Μαρτίου 1966 στον Ι. Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Αιγάλεω, πρεσβύτερος με το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου στις 19 Ιουνίου 1966 στον Ι. Ναό Αγίου Ελευθερίου Γκύζη από τον Μητροπολίτη Φθιώτιδος κυρό Δαμασκηνό. Έκτοτε εγκαταβίωνε στην Ι. Μονή Πετράκη με ηγούμενο τον π. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο.
Στις 2 Ιουνίου 1970 ανεχώρησε διά την Κερασιά του Αγίου Όρους, όπου υπετάγη στον Πατέρα Πορφύριο Καυσοκαλυβίτη, που είχε ήδη γνωρίσει από το 1965 στην Πολυκλινική Αθηνών και εκεί εκάρη Μεγαλόσχημος στις 24 Σεπτεμβρίου 1977.
Από το 1971, κατά τις περιόδους των νηστειών, κατέβαινε στην Ι. Μητρόπολη Αργολίδος όπου ασκούσε το έργο του Πνευματικού, στήν Ι. Μονή Αγίου Θεοδοσίου και στον Ι. Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Πέτρου, κατόπιν ευλογίας του οικείου Μητροπολίτου.
Από το 1978 και επί μία εικοσαετία εγκαταβίωσε με πρόταση του π. Πορφυρίου στον Ι. Ναό του Αγίου Νικολάου Καλλισίων Πεντέλης, προσφέροντας παρηγορία στους προσκυνητές, οι οποίοι συνέρεαν καθημερινώς για εξομολόγηση.
Ο πόθος του για το Άγιον Όρος τον έφερε πίσω στο Κελλί του Αγίου Δημητρίου Κερασιάς τον Μάιο του 1998. Ο τραυματισμός του και συνεχή, πολλαπλά προβλήματα υγείας του, μή αντιμετωπίσιμα στο Όρος, τον υποχρέωσαν να επιστρέψει και να παραμείνει επί μακρόν στην Αθήνα.
Κατόπιν πρωτοβουλίας του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φθιώτιδος κ.κ. Νικολάου, εγκαταστάθηκε στην Ι. Μονή Δαμάστας ως εφημέριος κακαι προι πνευματικός από τις 24 Ιουνίου 1999, όπου παρέμεινε έως την κοίμησή του, δεχόμενος συνεχώς στην εξομολόγηση σφέροντας πνευματική στήριξη στους προσκυνητάς της Ιεράς Μονής και στα πολλά πνευματικά του παιδιά απ΄όλη την Ελλάδα.
Ας είναι η μνήμη του αιωνία!
http://www.amen.gr/article13594
Υ.Γ
Ανηφορίζαμε το δρόμο για τα Καλλίσια στην Πεντέλη με τη γυναίκα μου...
Τι να πούμε στον π. Φώτη,να του πούμε για εκείνο, το άλλο...πέντε πράγματα συνολικά ολα κι΄ολα αναρωτιόμασταν να πούμε.
Μα όμως είχαμε πνευματικό...δεν γινόταν!
Φτασαμε έξω από την πόρτα του Αγ. Νικολάου στα Καλλίσια, ο γέροντας απ' έξω καθόταν.
-Κάλως τους, τι γίνεστε;
-Καλά γέροντα, απαντήσαμε.
-Για εκείνο το πράγμα να κάνετε αυτό, για το άλλο εκείνο...για το πέμπτο να κάνετε αυτό, άντε τώρα στο καλό.
Κοιταχτήκαμε με τη σύζυγο έκπληκτοι, δεν μπορούσαμε τίποτε να αρθρώσουμε...
Χαιρετίσαμε τον γέροντα και πήραμε τον δρόμο της επιστροφής μουρμουρίζοντας για τις πέντε απαντήσεις που πήραμε στις πέντε ερωτήσεις που δεν του κάναμε!
Στο καλό παπα- Φώτη...στο καλό!