Ο Άγιος Βλάσιος ήταν ηγούμενος ή εφυσυχάζων επίσκοπος στην Ιερά Μονή των Εισοδίων της Θεοτόκου που βρίσκονταν στην περιοχή των Σκλαβαίνων - Ζαβέρδας νυν Παλαίρου Αιτωλοακαρνανίας. Ετελειώθει με μαρτυρικό θάνατο από Αγαρηνούς πειρατές μαζί με πέντε συμμοναστές του και πλήθος χριστιανών λαϊκών αντρών γυναικών και παιδιών που αποτελούσαν ποίμνιο του, για την πίστη τους στο Χριστό. Τον αποκεφάλισαν αφού προηγουμένως κάρφωσαν αργά στο σώμα του πέντε καρφιά. Στην συνέχεια οι δήμιοι του προσπάθησαν να κάψουν το σώμα του αλλά αυτό δεν κάηκε. Οι διασωθέντες χριστιανοί που έφτασαν στο σημείο έθαψαν τον Άγιο Βλάσιο χωριστά από τους πέντε συμμαρτυρίσαντες συνασκητές του, τους οποίους ενταφίασαν μαζί σε κοινό τάφο. Τους υπόλοιπους χριστιανούς τους έθαψαν φύρδην μύγδην σε μεγαλύτερο ομαδικό. Το μαρτύριο τους έλαβε χώρα την 19η Δεκεμβρίου ημέρα Κυριακή. Σε πέτρινη επιγραφή που βρέθηκε στο σημείο του τάφου του αναφέρονταν το έτος 1006 μ.Χ. η οποία πιθανώς να προσδιορίζει και τον χρόνο του μαρτυρίου του. Σιγά σιγά χάνεται και σκεπάζεται από την λήθη του χρόνου το μαρτύριο και η ιστορικότητα του Αγίου Βλασίου και των συν αυτώ αλλά και όλων των γεγονότων τα οποία έλαβαν χώρα. Αγνοείται παντελώς η οντότητα του μεγάλου αυτού αγίου. Μόνο στις διηγήσεις της προφορικής παραδόσεως αναφέρεται η σφαγή που έλαβε χώρα, σε απροσδιόριστο παρελθοντικό χρόνο. Εκείθε και η ονομασία της περιοχής από Κιάφα σε «Σκλάβαινα» (περιοχή που υπέστη σκλαβιά- αιχμαλωσία). Χάνεται κάθε ιστορική ή και μορφολογική ένδειξη της ύπαρξης του Αγίου για 900 και πλέον χρόνια.
Όλα τα σκέπασε το σκότος της λησμονιάς. Αν και το όλο ιστορικό χάθηκε στα βάθη των αιώνων αν και τίποτα δεν καταμαρτυρούσε για τα γεγονότα των Σκλαβαίνων, αν και ο τόπος είχε αλλάξει ριζικά από μορφολογικής αλλά και πληθυσμιακής πλευράς, το θείο δώρο της Αγάπης του Θεού προς το σύγχρονο άνθρωπο αναδύεται ως θείο φως από το φάσμα των σκοτεινών 900 και πλέον χρόνων. Ευδοκείτε έτσι από το έτος 1915 μ.Χ. και εξής αρχίζουν να συμβαίνουν ανεξήγητα αλλά και θαυμαστά γεγονότα στην περιοχή των Σκλαβαίνων. Πολλοί από τους κατοίκους της περιοχής αρχίζουν να βλέπουν σε όνειρα κάποιον επιβλητικό και ιεροπρεπή ρασοφόρο, ο οποίος να τους έλεγε «Είμαι ο Άγιος Βλάσιος. Να σκάψετε στο σημείο αυτό και να βγάλετε τα λείψανα μου» και τους έδειχνε το συγκεκριμένο τόπο. Σημειωτέων ότι επί του σημείου του τάφου τίποτα δεν δήλωνε την ύπαρξη του. Πάνω από αυτό και εν αγνοία, είχαν κατασκευαστεί ποιμνιοστάσια και στάβλιζαν στο σημείο πρόβατα. Οι κάτοικοι μη μπορώντας να εξηγήσουν το γεγονός των εμφανίσεων αυτών του ιερέα, κατασκεύασαν ένα πέτρινο εικονοστάσι αφιερωμένο στον Άγιο Βλάσιο επίσκοπο Σεβαστείας, στο σημείο που τους έδειχνε ο άγιος. Δεν επιχείρησαν όμως ποτέ να σκάψουν είτε από δυσπιστία είτε από τον φόβο της απογοήτευσης. Οι εμφανίσεις όμως του Αγίου άρχισαν να γίνονται πιο επίμονες και επιτακτικές με αποδέκτες πολλούς περισσότερους κατοίκους της περιοχής. Αλλά και πάλι δεν προχωρούσαν στο έργο της εκταφής του αγνώστου τάφου. Κατά το έτος 1923 μ.Χ. ο Πανάγαθος Θεός ευδόκησε ώστε να δοξαστεί και επί της γης ο ένδοξος ιερομάρτυρας Του Βλάσιος. Και αυτό με την θαυμαστή δια ζώσης φανέρωση του, στην μακαριστή πλέον γερόντισσα Ευφροσύνη Κατσαρά. Μια απλή γνήσια και ευσεβή πολύτεκνη γυναίκα χήρα η οποία λάτρευε τον Θεό με την ίδια την ζωή της. Ήταν η νύκτα της 23η Αυγούστου του έτος 1923 μ.Χ. κατά την οποία η Ευφροσύνη φρόντιζε την ετοιμοθάνατη κόρη της η οποία έπασχε από τυφοειδή πυρετό. Ξαφνικά εν τω μέσω της νυκτός αφού ακούστηκε δυνατός κρότος άνοιξαν τα πορτοπαράθυρα της οικίας και εκτυφλωτικό φως εισήλθε εντός αυτής. Από υπερκόσμια αυτή λάμψη περιβάλλονταν κάποιος επιβλητικός ιερέας, ενδεδυμένος άπασα την ιερατική στολή ο οποίος κρατούσε στο χέρι ποιμαντική ράβδο. Τα χαρακτηριστικά του τα διέκρινε με κάθε λεπτομέρεια η γερόντισσα Ευφροσύνη ενώ η κόρης της αντιλαμβάνονταν μόνο την εκτυφλωτική λάμψη.
Ο άγιος ιερέας απευθυνόμενος στην Ευφροσύνη της είπε ότι είναι ο Άγιος Βλάσιος και της ζήτησε να τον ακολούθησε για να της υποδείξει το ακριβές σημείο του τάφου του προκειμένου να ενεργήσει για την εκταφή του. Σαστισμένη η γερόντισσα από το γεγονός που ζούσε προέβαλε στον Άγιο τον δισταγμό της λόγω της ασθένειας της κόρης της. Ο Άγιος τότε αφού έβγαλε κάποιον εγκόλπιο σταυρό σταύρωσε την ετοιμοθάνατη κόρη της και της ζήτησε ξανά να τον ακολουθήσει. Όπως κι έγινε. Μέσα στο αποπνικτικό σκοτάδι η Ευφροσύνη ακολούθησε το φωτοβόλο Άγιο Βλάσιο, ο οποίος την οδήγησε στο σημείο που είχαν χτίσει το προσκυνητάρι. Εκεί με την ράβδο που κρατούσε χάραξε ένα κύκλο στο χώμα, υποδυκνείοντας το σημείο που θα 'πρεπε να σκάψουν για να βγάλουν τα άγια και χαριτόβρυτα λείψανα του. Στην συνέχεια ο Άγιος αφού επέστρεψε την Ευφροσύνη στο σπίτι της εξαφανίστηκε. Εκεί η γερόντισσα βρήκε την κόρη της πολύ καλύτερα και θεραπευμένη.
Από την επομένη ημέρα κιόλας άρχισε τις ενέργειες για να γίνει η ανακομιδή των λειψάνων. Όλοι όμως την αντιμετώπιζαν με κάποια δυσπιστία και επιφύλαξη. Αρωγός όμως των προσπαθειών της αυτών ήταν ο Άγιος Βλάσιος που την καθοδηγούσε , αλλά και που εμφανίζονταν και σε άλλα άτομα προκειμένου να γίνει αυτή πιστευτή. Πράγματι οι προσπάθειες της απέδωσαν και άρχισαν οι εργασίες της ανακομιδής με πολλές επιφυλάξεις και μεγάλη ένταση.
Την τρίτη ημέρα των εργασιών κι ενώ για πολλοστή φορά ήταν έτοιμοι να τα παρατήσουν η σκαπάνη χτύπησε σε μια πέτρινη πλάκα. Ρίγη συγκίνησης και δέος κατέλαβαν τους παρευρισκομένους. όταν έβγαλαν την επιτάφια πλάκα μια ουράνια ευωδία ξεχύθηκε και απλώθηκε στην ατμόσφαιρα. Όλοι βρίσκονταν επί του τάφου, εντός του οποίου βρίσκονταν τα λείψανα του Αγίου Βλασίου και τα οποία τόσα χρόνια πριν σε ενύπνια τους ζητούσε να βγάλουν από την γη. Εντός του τάφου και επί των ιερών λειψάνων ευρέθηκαν ένας εγκόλπιος βαρύτατος σιδερένιος σταυρός και τα πέντε καρφιά του μαρτυρίου του. Αφού περισυνέλλεξε η Ευφροσύνη τα ιερά λείψανα σύμφωνα με τις οδηγίες του Αγίου άρχισε να ενεργεί τα δέοντα για την ανέγερση του ιερού του Ναού και την αγιογράφηση της ιεράς του Εικόνας.
Επίσης, ο Άγιος Βλάσιος έκανε δύο εμφανίσεις, μία σε όραμα στον ευσεβέστατο αείμνηστο Αρχιμ. Αρσένιο Τσαταλιό την 6-12-1978 μ.Χ. και μία άλλη στον ευλαβέστατο μοναχό Παΐσιο τον Αγιορείτη στο Άγιο Όρος το 1980 μ.Χ.
Από την εμφάνιση του Αγίου μέχρι σήμερα άπειρες είναι οι θαυμαστές επεμβάσεις και οι εμφανίσεις του και τα πολλά θαύματα του στα πέρατα της οικουμένης. Ο Θεός χαρίτωσε τον μεγαλομάρτυρα και ιερομάρτυρα Βλάσιο και τους συναθλητές του κι επί της γης, όπως και αυτοί πριν από 900 περίπου χρόνια έδωσαν το πολυτιμότερο ως χοϊκοί την ίδια τους την ζωή. Κέρδισαν όμως μέρος την Ενδόξου Ουράνιας Βασιλείας. Ουράνια Βασιλεία είθε της οποίας δια Πρεσβειών του Αγίου ιερομάρτυρος Βλασίου του Ακαρνάνος και των συν Αυτώ να γίνουμε άπαντες μέτοχοι.
πηγή
saint.gr
Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016
Ο ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ Κ Ο Σ Μ Α ΣΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
Προς τον ιερόν κλήρον, τις μοναστικές αδελφότητες και τον ευσεβή λαό της καθ' ημάς θεοσώστου Ιεράς Μητροπόλεως
Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί, χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε!
Με την παρούσα εγκύκλιό μου θέλω να σας γνωρίσω μερικές σκέψεις μου, για να δοξάσουμε τον Κύριο όλοι μας, όλα τα μέλη της τοπικής μας Εκκλησίας, της Ιεράς Μητροπόλεώς μας, για το μεγάλο πνευματικό δώρο, που μας χάρισε η αγάπη Του.
Δόξα τω Τριαδικώ ημών Θεώ, πάντων ένεκεν.
Πόθος μας πολυετής και διακαής ήταν να δούμε στο ορθόδοξο αγιολόγιο της Εκκλησίας μας εγγεγραμμένο το όνομα του μεγάλου μας τοπικού αγίου, ιερομάρτυρος Βλασίου, του εν Σκλαβαίνοις Ακαρνανίας ασκήσαντος και μαρτυρήσαντος. Ο πόθος μας αυτός εκπληρώθηκε.
Ο άγιος Βλάσιος έζησε, ασκήθηκε και εμαρτύρησε στα τέλη του 10ου και στις αρχές του 11ου αιώνος μ.Χ. Ήταν ηγούμενος της Ιεράς Μονής Εισοδίων της Θεοτόκου Σκλαβαίνων Βονίτσης κι εκεί στην Ιερά Μονή του ο ίδιος, οι συμμοναστές του και πλήθος ανδρών, γυναικών και παιδιών τελούσαν αγρυπνία στην εορτή του Γενεσίου του Τιμίου Προδρόμου, στις 24 Ιουνίου του έτους 1006 (παλαιό ημερολόγιο).
Εισώρμησαν τότε τα ξημερώματα, πριν αρχίσει η Θεία Λειτουργία, στην Ιερά Μονή άγριοι αγαρηνοί πειραταί, οι οποίοι οδήγησαν σε φρικτά βασανιστήρια και μαρτυρικό θάνατο τον άγιο Βλάσιο, τους συμμοναστάς του και πλήθος κόσμου.
Δεν περιελήφθη όμως στο ορθόδοξο μαρτυρολόγιο της Εκκλησίας μας ο άγιος Βλάσιος.
Πάντοτε υπήρχε μέσα μας ο πόθος της αγιοκατατάξεως τόσο του αγίου Βλασίου, όσο και των συμμαρτυρησάντων συμμοναστών του. Ο πόθος όμως αυτός έγινε ασίγαστος και αυξήθηκε όταν ο σύγχρονος άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης δέχθηκε στο αγιορείτικο κελλί του την εμφάνισι και την αποκάλυψι του αγίου Βλασίου.
Ο άγιος Παΐσιος, μετά την εμφάνισι του αγίου Βλασίου, με πολύ ευλάβεια και αγάπη θέλησε να έλθη στα Σκλάβαινα να προσκυνήση τον άγιο Βλάσιο.
Έτσι, την 20η Μαΐου του έτους 1980, ήλθε στο Αγρίνιο και μαζί μεταβήκαμε στον Ιερό Ναό του Αγίου μας στα Σκλάβαινα. Ομολογουμένως εθαύμασα και εδιδάχθηκα πολύ βλέποντας έναν άγιο να προσκυνή με βαθειά ευλάβεια και ταπείνωσι έναν άλλο άγιο.
Δόξα τω Θεώ! Αυτές τις ημέρες το σεπτό Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, κατόπιν ενεργειών και προτάσεώς μας, αλλά και εγκρίσεως και προτάσεως της Αγίας και Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, ενέκρινε την αγιοκατάταξι τόσον του αγίου Βλασίου, όσον και των συμμαρτυρησάντων του.
Έτσι ο άγιος Βλάσιος μετά της συνοδείας του, είναι πλέον και επισήμως αγιοκατεταγμένοι στο ορθόδοξο εορτολόγιο της αγίας μας Εκκλησίας.
Ελάτε, αγαπητοί, να δοξάσουμε τον Κύριό μας, να ευχαριστήσουμε τους νεοφανείς αγίους μας και να γεμίσουμε από πνευματική χαρά. Ελάτε να ευχαριστήσουμε και τον άγιο Παΐσιο για τη συμβολή του και την τιμή προς τον άγιο Βλάσιο.
Επιτρέψατέ μου, με πολύ υιικό σεβασμό και ευγνωμοσύνη, υποκλινόμενος να ευχαριστήσω το σεπτό Οικουμενικό Πατριαρχείο μας, τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη μας κ. κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ και την περί Αυτόν Αγία και Ιερά Σύνοδο της Μεγάλης του Χριστού μας Εκκλησίας, διότι με πολύ αγάπη προς τον Άγιό μας, αλλά και προς όλους μας, αποδέχθηκαν την πρότασί μας και μας χάρισαν την αγιοκατάταξι.
Με υιικό σεβασμό και ευγνωμοσύνη ευχαριστούμε τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟ και την Αγίαν και Ιεράν Σύνοδον της Εκκλησίας της Ελλάδος, διότι έκαναν δεκτή την πρότασί μας και την υπέβαλαν αρμοδίως στο Οικουμενικό μας Πατριαρχείο.
Ευχαριστούμε και όλους τους αδελφούς αγίους αρχιερείς, οι οποίοι συνέβαλαν με την αγάπη τους στην αγιοκατάταξι.
Θεωρώ χρέος και ευγνωμοσύνης καθήκον το να ευχαριστήσουμε αυτή τη στιγμή τον πολυσέβαστο, λόγιο, αγιασμένο γέροντα και πνευματικό, αρχιμανδρίτη π. Αυγουστίνο Κατσαμπίρη, ιεροκήρυκα, γέννημα και θρέμμα των Σκλαβαίνων, ο οποίος εφησυχάζει στο ιδιόκτητο Ησυχαστήριό του, κοντά στον τόπο του μαρτυρίου του αγίου Βλασίου.
Στον π. Αυγουστίνο οφείλεται η γνωριμία μας με τον άγιο Βλάσιο, διότι αυτός έγραψε για τη ζωή, τα θαύματα, τις εμφανίσεις του Αγίου. Ευχόμαστε να του χαρίζη ο Κύριος υγεία, δύναμι και αγιασμό.
Ακόμη να ευχαριστήσουμε όλους τους ιερείς μας, τους συνεργάτας μας, τους ιερείς της περιοχής του Αγίου μας και τα Εκκλησιαστικά Συμβούλια Παλαίρου και Σκλαβαίνων, οι οποίοι με κάθε τρόπο βοήθησαν στην αγιοκατάταξι.
Σεβαστοί Πατέρες και αδελφοί,
Πάντοτε βέβαια, αλλά από τώρα και επισήμως, ο άγιος Βλάσιος και οι συμμαρτυρήσαντες όσιοι είναι ανάμεσά μας σκέπη και προστασία, δέονται για εμάς, μας φωτίζουν με την αγία τους ζωή, με την ομολογία τους, το μαρτύριό τους, την συνεχή παρουσία τους, τα θαύματά τους.
Κάθε στιγμή, μας αφυπνίζουν, μας υποκινούν να αγωνιζόμαστε στην υποτονική πνευματικά εποχή μας, στους προδοτικούς χρόνους μας.
Μη παύσουμε ποτέ να ανταποδίδουμε την ευγνωμοσύνη μας στον Κύριό μας, Τον αγιάσαντα τον άγιο Βλάσιο.
Μη παύσουμε να ευχαριστούμε τον άγιο Βλάσιο. Ας θελήσουμε να τον κάνουμε άγιο της καρδιάς μας. Να τον πλησιάσουμε, να τον γνωρίσουμε καλά, να τον αγαπήσουμε, να τον κάνουμε φίλο καλό, προστάτη μας, να μιλάμε πάντοτε μαζί του.
Να θελήσουμε να τον μιμηθούμε περισσότερο στην πίστι, στην καθαρότητα, στην ευλάβεια, στην ομολογία Χριστού, στη λατρευτική και μυστηριακή ζωή.
Και τον Ιερό Ναό του, τον τόπο του μαρτυρίου του, τον αγιασμένο τάφο του, να τον κάνουμε προσκύνημα πνευματικού ανεφοδιασμού μας, καταφυγή μας.
Στις μέρες μας, που πολλοί θολωμένοι και άσχετοι, άνθρωποι με σάρκινα και γήινα μόνο ενδιαφέροντα, προσπαθούν να μας αποκόψουν από τον Τριαδικό μας Θεό και την ορθόδοξο αλήθεια, να ξεριζώσουν το φως του Χριστού από τις καρδιές μας, εμείς να αντιπαραθέτουμε τους Αγίους μας, την ακτινοβόλο ζωή τους, τα θαύματά τους, την αγάπη τους.
Ας το κατανοήσουν όλοι! Αυτή είναι η ορθόδοξος Εκκλησία μας, αυτή η σώζουσα φωνή. Η παρουσία και η φωνή των Αγίων μας, η φωνή του Αγίου Βλασίου.
Η μνήμη του Αγίου Βλασίου και των συμμαρτυρησάντων αυτώ, θα εορτάζεται την 7η Ιουλίου κάθε έτους. Η 24η Ιουνίου του τότε παλαιού ημερολογίου, ταυτίζεται με την 7η Ιουλίου του νέου ημερολογίου.
Προσεχώς θα ανακοινωθή το πρόγραμμα των εορταστικών, λατρευτικών εκδηλώσεων για την επίσημο αγιοκατάταξι και την εορτή των αγίων.
Ευχόμεθα ταπεινά ο Κύριος με τις πρεσβείες του Αγίου Βλασίου να σκέπη, να προστατεύη, να ευλογή όλους σας, τις οικογένειές σας, τα παιδιά σας, τα καλά σας έργα, τον πνευματικό σας αγώνα.
Μετά πατρικής αγάπης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ
Ἀπολυτίκιον Ήχος γ'
Νέος ήλιος, ημίν εφάνης, ει και ηθλησας, τοις πάλαι χρόνοις,
τη φανερώσει των θείων λειψάνων σου,
ιερομάρτυς Πατήρ ημών Βλάσιε,
και καταυγάζεις ημάς θείαις χάρισιν∙
όθεν πρέσβευε, Κυρίω τω σε δοξάσαντι δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.